Magurski Park Narodowy

Rozległa, łagodnie pofałdowana przestrzeń, skąpana w zieleni traw i bieli wiosennych sadów. Oaza spokoju, królestwo nieokiełznanej przyrody, kraina jodły i buków będąca ostoją dla naszych największych drapieżników – wilków, rysi, niedźwiedzi i żbików. Potężne konary drzew kurczowo wczepiają się w zbocza góry, a wartkie strumienie cicho szemrzą po omszałych kamieniach.
Aż trudno uwierzyć, że jeszcze nie tak dawno to miejsce tętniło życiem. Po dawnych wsiach zostały tylko samotne kapliczki, przydrożne krzyże i cerkwie – idealnie wpasowane w krajobraz, stojące na straży wspomnień o burzliwych dziejach tych rejonów i ich mieszkańców.


Zobacz także:
Poradnik – jak fotografować kwiaty?
Poradnik – jak fotografować strumienie i wodospady?